Το σπίτι του Καβάφη

Το διαμέρισμα όπου έζησε τα τελευταία 35 χρόνια της ζωής του ο Καβάφης έχει μετατραπεί σε μουσείο.  

Μετά τον θάνατο του Καβάφη το 1933, το διαμέρισμά του μετατράπηκε σε φθηνό πανδοχείο. 

Η Διεθνής Επιτροπή Καβάφη ενοικίασε το διαμέρισμα του ποιητή το 1991 και το Μουσείο Καβάφη άνοιξε για το κοινό στις 16 Νοεμβρίου 1992.  Το Μουσείο Καβάφη περιέχει μεγάλο φάσμα βιβλιογραφικού υλικού, μεταφράσεις της ποίησης του Καβάφη σε 20 γλώσσες από 40 συγγραφείς, και τα περισσότερα από τα 3000 άρθρα και εργασίες που γράφτηκαν για την ποίησή του. Επίσης γίνεται αναφορά στις σημαντικές προσωπικότητες που επηρρεάστηκαν από τον Ποιητή - μία αίθουσα είναι αφιερωμένη στον συγγραφέα Στρατή Τσίρκα.

Αν και τα έπιπλα του ποιητή πουλήθηκαν από τους κληρονόμους του, η βιβλιοθήκη του διασώθηκε από τον εξέχοντα Καβαφολόγο καθηγητή Γεώργιο Σαββίδη. Τα έπιπλα που φιλοξενούνται στο σπίτι του Καβάφη εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων δεν είναι τα αυθεντικά, αυτά έχουν περιέλθει στην κυριότητα του γενικού κληρονόμου του Αλέκου Σεγκόπουλου. Το Πατριαρχείο έχει προσφέρει αυτά που βλέπει ο επισκέπτης. 

Ο Καβάφης για το σπίτι του... 

«μονήρες σπιτικό του»

«Μία νύχτα»

«...σε κάμαρα άδεια και μικρή, τέσσερες τοίχοι μόνοι»

«Πολυέλαιος»

«κλειστές κάμαρες αρωματισμένες»

 «Απ’ τες εννιά»

«Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για να βρω τα παράθυρα/ Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω. Ισως το φως θαναι μια νέα τυραννία. Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει».  

«Τα Παράθυρα»